راه حل غیر مخدری دوران بعدی مدیریت درد را پیش می برد

منتشر شده در دسته‌بندی شده در بعد از ترک اعتیاد

پیشرفت در تحریک طناب نخاعی، مراقبت را برای مبتلایان به درد مزمن متحول می کند.

در ژانویه 1999، ماریان، پرستاری در هیوستون، تگزاس، در حال کمک به همکارانش بود که بیمار را بلند کنند. ناگهان او دردی شدیدی در پشت خود احساس کرد. ابتدا معتقد بود دردی که احساس می‌کند چیزی بیش از یک عضله رگ به رگ شده نیست، اما دو ماه بعد، یکی از پاهایش بی‌حس شد. همانطور که معلوم شد، درد شدید و ناگهانی که ماریان احساس می‌کرد یک آسیب جدی‌تر به کمر بود. و منجر به عوارض بیشتری شد که در آخر منجر به پایان دوران حرفه‌ای پرستاری ماریان شد.

دوران خوش ماریان

زمانی یک اسنوبردسوار و دونده مشتاق بود، اما اکنون بیشتر روز را روی مبل خود می‌بود. او می‌گوید: «از اینکه نمی‌توانم کاری را که دوست داشتم انجام دهم، وحشت داشتم.»من از نظر فیزیکی، شکستم. مشکلاتم بیشتر شد. کنترل مثانه را به دلیل آسیب عصبی از دست دادم. راه رفتنم سخت بود و درد زیادی داشتم و تمام درمان‌ها که [پزشکانم] انجام دادند، برای از بین بردن درد بسیار کم اثر بودند.»

ماریان در طول چندین سال به پزشکان متعددی مراجعه کرد تا راه‌هایی برای به حداقل رساندن درد روزانه‌ای که او را روی مبل گیر انداخته بود، بیابد. برای او داروی اعصاب، شل‌کننده‌های عضلانی، و مواد مخدر سنگین، همراه با تعدادی داروی دیگر برای مقابله با عوارض جانبی آن داروها تجویز شد. قرص ها درد را کم می کردند، اما روح او را نیز کسل می کردند. او می‌گوید: «خیلی ناامیدکننده بود. “احساس می کنم واقعا بخشی از خودم را از دست دادم.”

در طی آن دوره چند ساله، ماریان به تدریج به سراغ متخصصانی رفت که روی دردهای مزمن تمرکز می کردند. سرانجام، پس از گذشت هشت سال از مبارزه خود برای مدیریت درد، ماریان به پیشرفتی دست یافت. به توصیه متخصص درد خود، تصمیم گرفت یک محرک نخاعی را امتحان کند. که یک دستگاه کاشتنی کوچک که برای تسکین درد با ارسال پالس های الکتریکی خفیف به نخاع، قطع کردن سیگنال های درد در مسیر رسیدن به مغز طراحی شده است.

در حالی که نتایج ممکن است در بین بیماران متفاوت باشد، سه ماه بعد، ماریان بدون عصا راه می رفت. در عرض دو سال، او یک مسابقه 5K را اجرا کرد. او حتی دوباره اسنوبرد را شروع کرد. او می‌گوید: «این هیجان‌انگیز بود. “این راهی است که من باید می رفتم تا زندگی ام را برگردانم.”

این روزها، پیشرفت‌ها در تحریک طناب نخاعی (SCS) این فناوری را حتی مؤثرتر کرده است. و دوران جدیدی از تسکین درد را برای میلیون‌ها آمریکایی که با درد مزمن زندگی می‌کنند باز کرده است.

یک مشکل گسترده

از 50 میلیون آمریکایی که روزانه درد را تجربه می کنند، نزدیک به 20 میلیون نفر از درد مزمن شدید (HICP) رنج می برند — که حتی کارهای روزمره مانند ایستادن برای تهیه شام، سوار و پیاده شدن از ماشین و پوشیدن کفش را سخت یا غیرممکن می کند. مانند ماریان، بسیاری از آنها توانایی انجام کارهای خود را از دست می دهند.

مدیریت درد برای افراد مبتلا به HICP ممکن است دشوار باشد، زیرا بیماران می‌توانند به گزینه های درمانی متفاوت پاسخ دهند. به این دلیل که درد هر بیمار منحصر به فرد است و می تواند در طول زمان تغییر کند.

انواع درمان ها – از جمله داروهای مخدر، تزریقات، فیزیوتراپی و درمان شناختی رفتاری – ممکن است با موفقیت درد یک بیمار را مدیریت کند اما برای بیمار دیگر موثر نباشد.

متخصص درد می‌تواند طیف وسیع‌تری از گزینه‌های درمانی را ارائه دهد و به بیماران کمک کند تا درمان را بر اساس منبع درد و تأثیر آن بر زندگی روزانه‌شان تعیین کنند.

با این حال، اغلب اوقات، بیماران از گزینه مراجعه به متخصص درد آگاه نیستند.
دکتر می‌گوید: «درد یکی از شایع‌ترین دلایل مراجعه بیمار به پزشک است، اما یکی از مواردی است که تحت درمان قرار نمی‌گیرد و بد درمان می‌شود.»
نیلش پاتل، معاون امور پزشکی بوستون ساینتیفیک، یک شرکت تجهیزات پزشکی مستقر در مارلبرو، ماساچوست، که دستگاه‌ها و روش‌های درمانی برای مدیریت درد را توسعه و تولید می‌کند. “در نتیجه، اکثر بیماران در نهایت بی دلیل رنج می برند.”

در همین حال، همه‌گیری COVID-19 اپیدمی مواد اپیوئید (افیونی) را تشدید کرده است و نیاز به فهرست گسترده‌تری از گزینه‌های درمانی غیراپیوئید هرگز بیشتر از این نبوده است.

یک راه حل نوآورانه

SCS برای دهه‌ها برای درمان دردهای مزمن مورد استفاده قرار گرفت، اما به لطف نوآوری‌های اخیر، اکنون پزشکان می‌توانند درمان را شخصی‌سازی کنند و با بیماران برای بهینه‌سازی درمان کار کنند.
Boston Scientific WaveWriter Alpha SCS System گزینه‌های درمانی متعددی را ارائه می‌کند که می‌توانند در ترکیب برای کمک به بیماران در یافتن تسکین استفاده شوند. برخی از آنها درد را با احساس گزگز خفیف درمان می کنند، در حالی که برخی دیگر از نوعی تحریک استفاده می کنند که بیماران اصلاً احساس نمی کنند. این دستگاه از طریق پیشرفتی به نام Fast-Acting Sub-Earception یا FAST تسکین فوری می دهد.
پاتل می‌گوید: به جای اینکه روزها یا هفته‌ها منتظر بمانند تا نتایج را احساس کنند، «بیمار قبل از اینکه مطب را ترک کند، می‌داند که آیا این درمان برای او مؤثر است یا خیر».

ماریان زمانی که حدود یک سال پیش اولین دستگاه SCS خود را با WaveWriter Alpha جایگزین کرد، از پیشرفت های فناوری SCS بهره‌مند شد.
دستگاه جدید درد او را به طور کامل از بین برد. او اکنون در میسوری زندگی می کند، اما کارش گاهی او را به کوه‌های کالیفرنیا برمی گرداند.
او می‌گوید: «دعا می‌کنم وقتی به آنجا بروم، روی کوه‌ها برف بیاید. “چون وقتی برف می آید، من در حال اسنوبورد هستم.”

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.